انسان موجودی اجتماعی است و در زندگی اجتماعی، ارتباط از اهمیت ویژه ای برخوردار است برقراری ارتباط به شکل موثر یا ضعیف بخش اصلی زندگی را شکل می دهد (روشن نیا، 1395 ). یکی از ویژگی های منحصر به فرد دنیا ی امروز وجود ارتباطات وسیع و گسترده انسانی است که در دو طیف ارتباطات هم جنس و ناهم جنس صورت می پذیرد (راستی پیشه، 1389). در این ارتباطات افراد با توجه به شرایط زمانی و مکانی خاص خود، رویدادها و وقایعی که از دوران کودکی تا بزرگسالی برای آنها رخ می دهد، مفاهیمی متفاوت را می سازد. مفاهیمی که نگرش های آن ها را شکل می دهد و برایشان خط مشی تعیین می کند (صفایی، 1388). در این میان یکی از مهم ترین مفاهیم برخاسته از ارتباطات به ویژه در ارتباطات ناهم جنس را شاید بتوان در مفهوم و مقوله ی "عشق " ارزیابی و جستجو نمود. عشق پدیده ای زیبا، مقدس، پرقدرت و اسرار آمیز که جایگاه ویژه ای در هستی انسان دارد و شاید بتوان گفت تنها ارزشی است که هنوز از میان نرفته است (طوطی فر، 1386).
