این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی خانواده درمانی با تأکید بر نظام عاطفی بوون بر سبکهای عشق ورزی و صمیمیت در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و دادگاه خانواده شهر سنندج انجام گرفت. طرح شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه تحقیق زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و دادگاه خانواده شهر سنندج بود، که 30 زن به شیوه ی تصادفی از میان آنها انتخاب شدند و ابزارهای سبکهای عشق ورزی و صمیمیت را تکمیل کردند. شرکت کننده ها به روش تصادفی در دو گروه 15 نفری (گروه آزمایش و گواه ) گماشته شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین زنان گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای سبکهای عشقورزی و صمیمیت تفاوت لذا توصیه می شود، .(p <0/ معنادار وجود دارد ( 001 مشاوران و درمانگران از این برنامه درمانی برای بهبود عملکرد خانواده استفاده کنند.
