زمینه:به دلیل افزایش روز افزون طلاق و پیامدهای مخربی که این پدیده می تواند برای افراد و جوامع داشته باشد، این پژوهش با هدف بررسی رابطه بینویژگی های شخصیتی وکیفیت زندگی زوج های در آستانه طلاق پرداخته است. روش ها:طرح پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی زوج های متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده دادگستری شهرستان سنندج و مرکز مشاوره بهزیستی در سال 1390، تشکیل داده است. نمونه مورد نظر را 57 زن و 33 مرد در آستانه طلاق تشکیل می دادند کهاز طریق روش نمونه گیری در دسترسو داوطلبانه انتخاب و با استفاده از ابزارهای 1. پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی NEO-FFI، و 2. پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد که بین روان رنجورخویی و کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنادار، بین برونگرایی و کیفیت زندگی، انعطاف پذیری و کیفیت زندگی، و مسئولیت پذیری و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد؛ اما بین دلپذیر بودن و کیفیت زندگی رابطه معنادار بدست نیامد. 13% واریانس مربوط به کیفیت زندگی توسط پنج عامل شخصیت پیش بینی شد. نتیجه گیری:با توجه به نتایج این پژوهش،مشاوران و درمانگران خانواده می توانند برای مشاوره های قبل از ازدواج به نقشخصوصیات شخصیتی توجه نمایند و افراد در آستانه ازدواج را نسبت به این عوامل آگاه نمایند.
