ناصر یوسفی

درباره کتاب: این کتاب در سال 2003 توسط دو روانشناس مشهور به نام جانسون و ویفن به رشته تحریر در آمد. این کتاب 432 صفحه ای به تمام علاقه مندان به تحقیق و کار در زمینه خانواده و زوج پیشنهاد می گردد چکیده: نظریه دلبستگی در درمان زوج ها موثر بوده و هست. خصوصاً از آنجا که چرا حتی بزرگسالان سالم نیازمند تکیه به یکدیگر هستند. در سالهای نخست خانواده درمانی، درمان زوج درمانی فاقد نظریه بود. اکثر درمانگران با همان مدل های طراحی شده برای خانواده ها به درمان زوج ها می پرداختند (برای مثال؛ بوئن 1978؛ هی لی 1976؛ مینوچین، 1974). به استثنای رفتارگراها که مطرح کردند صمیمیت حاصل تقویت است، و روانشناسان شناختی که گفتند اگر نحوه تفکر و ارتباط کلامی زوج ها را تغییر دهیم هیجانات آنها نیز تغییر خواد کرد. هیچ کس چندان راجع به عشق یا اشتیاق و اعتماد حرفی نزد. به ما می گفتند که دلبستگی ممکن است برای کودکان خوب باشد اما در بزرگسالا علامتی از "درهم تنیدگی" است. آنچه نظریه دلبستگی می گوید این است که انتقاد و شکایت اعتراضی است به بریده شدن وابستگی. به عبارت دیگر، طرف گلایه مند ممکن است بیشتر احساس ناامنی کند تا خشم. وقتی طرف ناامن به این آسیب پذیری خود اذعان کند، طرف دیگر بیشتر احتمال دارد پا پیش بگذارد و بخواهد آرامش و اطمینان خاطر بدهد... خواندن این کتاب مفید و غنی برای درمانگران خانواده و زوج و همچنین دانشجویان مشاوره خانواده و روانشناسی خالی از لطف نیست.