ناصر یوسفی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج در روابط زناشویی به عنوان پیش بینی کننده طلاق می باشد. روش: طرح تحقیق حاضر از نوع همبستگی است. نمونه شامل 90 زوج متقاضی طلاق و100 زوج عادی (جمعا 380 نفر) بودند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه طلاق از جامعه متقاضی طلاق اعم از خود ارجاعی و ارجاع داده شده به دادگاه خانواده و مراکز مشاوره ای شهرستان سنندج واقع در استان کردستان در پاییسال 1390 استفاده شد و برای انتخاب نمونه عادی از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی استفاده شد. همه زوجهای نمونه به وسیله پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه تشخیصی، مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: در این پژوهش برای تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل تمایز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه پژوهش را تایید کرد و نشان داد که طلاق را می توان از روی ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج پیش بینی نمود. ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج قدرت پیش بینی معنا دار (001/0 < p) داشتند. نتیجه گیری: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه از ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ها ﺑﺎ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﭘﯿﺸﯿﻦ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ اﺳﺖ، این تحقیق نشان می دهد که می توان از روی ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج طلاق را پیش بینی نمود و بر اساس این مدل می توان یک روی آورد پیشگیری از طلاق و درمان زناشویی بر مبنای ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج تدارک دید و نتایج این پژوهش را در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و مشاوره ای جهت کمک به زوجین مشکل دار و در آستانه طلاق به کار گرفت. کلید واژه ها: ارتباط احساسی دوستانه قبل از ازدواج، طلاق، تحلیل ممیز