هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اهمال‌کاری و فرسودگی تحصیلی در دانش‌آموزان فرزند طلاق با نقش میانجی‌گری رضایت از زندگی و عزت‌نفس است. روش پژوهش حاضر توصیفی، از نظر روش شناسی کمی، از لحاظ هدف کاربردی، از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر فرزند طلاق مشغول به تحصیل در دوره متوسطه دوم شهرستان سنندج در سال 1402-1401 است. نمونه مورد نظر به روش هدفمند انتخاب و شامل 150 نفر دانش آموز دختر است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اهمال‌کاری تاکمن (TPS)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش MBI(SS)، پرسشنامه رضایت از زندگی هیوبنر (MSLSS) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 25) و Amos (نسخه 25) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اهمال کاری بر رضایت از زندگی و عزت نفس اثر منفی و مستقیم دارد. رضایت از زندگی و عزت نفس بر فرسودگی تحصیلی اثر منفی و مستقیم دارد. اهمال کاری تحصیلی بر فرسودگی تحصیلی داریاثر مثبت و مستقیم است. همچنین اثر غیرمستقیم اهمال کاری تحصیلی با میانجی گری مولفه های رضایت از زندگی از جمله رضایت خود ، محیط زندگی، مدرسه، دوستان و خانواده بر فرسودگی تحصیلی معنی دار است و همچنین اثر غیرمستقیم اهمال کاری تحصیلی با میانجی‌گری مولفه‌های عزت‌نفس عمومی، عزت‌نفس خانوادگی، عزت نفس اجتماعی و عزت نفس تحصیلی بر فرسودگی تحصیلی معنی دار است. بنابراین یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که کاهش اهمال‌کاری و افزایش عزت نفس نه تنها برای رضایت از زندگی یا پیشرفت تحصیلی، بلکه برای تداوم سازگاری فردی، اجتماعی و بهزیستی دانش‌آموزان مهم و ضروری است.
