چکیده زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین کارکرد خانواده با سلامتروان با نقش میانجیگری امید به زندگی در دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی1401-1402 بود. مواد و روش: روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه کردستان بود. نمونهگیری به صورت در دسترس، با برگهای به صورت مجازی در شبکههای مجازی داخل دانشگاه انجام شد. حجم گروه نمونه 392 دانشجو بود. ابزارهای اندازهگیری مورد استفاده شامل: پرسشنامه عملکرد خانواده مک مستر (FAD)، پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر (SLES) و پرسشنامه سلامت روان (MHC-SF) بود. به منظور ارزیابی الگو از الگویابی معادلات ساختاری و جهت آزمودن اثرهای واسطهای از روش بوت استرپینگ با استفاده از نرم افزار AMOS انجام گرفت. شاخصهای برازش مدلیابی معادلات ساختاری الگوی پیشنهادی کلی پژوهش را تأیید کردند اصلاحاتی بر الگو اعمال گردید که شاخصهای برازش بهتر شد. یافته ها: نتایج حاصل از روش بوت استرپینگ نشان داد که بین رابطه عملکرد کلی خانواده و سلامت روان امید به زندگی نقش میانجی را ایفا نمیکند (05/0)P< در خرده مقیاس حل مسئله نشان داد که با سلامت روان رابطه مثبت و معنی داری دارد (01/0) p> و امید به زندگی نقش واسطهای را ایفا میکند (01/0) p>، خرده مقیاس ارتباط خانواده تنها با سلامت روان رابطه مثبت و معنا داری داشت (01/0) p> و امید به زندگی نقش میانجی را ایفا نمیکند (90/0)p=، خرده مقیاس نقشها هم با سلامت روان رابطه(01/0) p>دارد و امید نقش میانجی را ایفا می کند (01/0) p>، خرده مقیاس همراهی عاطفی هیچ رابطه ای با متغیر وابسته و میانجی نداشت(05/0)p<، خرده مقیاس آمیزش عاطفی هم با سلامت روان رابطه داشت (01/0) p>و هم امید نقش میانجی را ایفا (05/0)p< میکرد و خرده مقیاس کنترل رفتار در خانواده هم با سلامت روان رابطه معنا دارد و مثبتی (01/0) p>دارد هم متغیر امید در این میان نقش میانجی را ایفا (05/0)p< میکرد. نتیجه گیری: عملکرد خانواده نقش مهمی در بهبود سلامت روان افراد دارد می تواند داشته باشد و در مشاوره خانواده وجود درمان هایی مبتنی بر امید احتمالاً موجب افزایش سلامت روان و در افراد میشود.