پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ابتلا به ویروس کووید-19 بر کیفیت زناشویی و صمیمیت زناشویی در خانواده های شهر سنندج اجرا شد. روش پژوهش حاضر از نوع کمی و علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی خانواده های مراجعه کننده به مراکز درمانی جهت تست کرونا شهر سنندج در سال 1399 شامل یک گروه تست کرونا منفی و یک گروه تست کرونا مثبت است. بدین منظور تعداد 364 نفر به عنوان نمونه به شیوه ی نمونه گیری تصادفی و بر اساس لیست دانشگاه علوم پزشکی سنندج انتخاب شدند و به پرسشنامه های کیفیت زناشویی و صمیمیت زناشویی پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که بین افراد که به ویروس کرونا مبتلا شده بودند با افراد سالم در میزان صمیمیت زناشویی و کیفیت زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه میتوان گفت که ابتلا به کرونا و اضطراب ناشی از کرونا می تواند به مرزهای زناشویی و خانوادگی وارد شود و چرخه تعاملات منفی را شکل دهد و صمیمیت و کیفیت زناشویی را کاهش دهد.
