مهدی زمستانی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه شاخص‌های عصب-روان‌شناختی مرتبط با کنش‌های اجرایی در کودکان مبتلا به ADHD با و بدون اختلال سلوک و کودکان عادی انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه علی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به ADHD صِرف و یا توأم با اختلال سلوک (ADHD+CD) در مدارس کودکان استثنایی استان کردستان و کودکان مدارس عادی بودند. نمونه پژوهش 111 نفر بود که به شیوۀ در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از تکلیف کامپیوتری برو/ نرو، آزمون عملکرد پیوسته کانرز و آزمون استروپ استفاده شد. یافته‌ها: در آزمون برو/ نرو بین گروه‌ ADHD و گروه ADHD+CD تفاوت معنی‌داری یافت نشد اما در آزمون عملکرد پیوسته در بخش پاسخ ارائه تنها بین گروه ADHD+CD در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی‌داری مشاهده شد و بین گروه ADHD در مقایسه با گروه ADHD+CD و همچنین در گروه ADHD در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. در بخش پاسخ حذف و پاسخ صحیح بین گروه ADHD در مقایسه با گروه بهنجار و همچنین بین گروه ADHD+CD در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود دارد، ولی بین گروه ADHD در مقایسه با گروه ADHD+CD تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. در متغیر پاسخ خطای هم‌خوان بین گروه ADHD+CD در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود نداشت ولی در متغیر پاسخ خطای ناهم‌خوان بین گروه ADHD و گروه بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر می‌تواند در ارائه مداخلات درمانی و بازتوانی شناختی برای کودکان مبتلا به ADHD و اختلال سلوک تلویحات کاربردی داشته باشد.