1403/02/14
مهدی زمستانی

مهدی زمستانی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 56922113900
دانشکده: دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
نشانی:
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
مقایسه شاخص های عصب-روان شناختی مرتبط با کارکردهای اجرایی (توجه پایدار و کنترل تکانه) در کودکان مبتلا به کم توجهی/ بیش فعالی با و بدون اختلال سلوک و کودکان عادی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
کارکرد اجرایی، کنترل تکانه، بازداری پاسخ، اختلال بیش فعالی/کم توجهی، اختلال سلوک
سال 1397
پژوهشگران اقبال صادقی(دانشجو)، مهدی زمستانی(استاد راهنما)

چکیده

زمینه و هدف: شواهد مربوط به نقایص کارکردهای اجرایی، کنترل تکانه و توجه پایدار در کودکان مبتلا به بیش فعالی/کم توجهی در حال افزایش است، اما تحقیقات کمتری بر روی کودکان مبتلا به بیش فعالی/کم توجهی همراه با اختلال سلوک انجام شده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه شاخص های عصب-روان شناختی مرتبط با کارکردهای اجرایی، توجه پایدار و کنترل تکانه در کودکان مبتلا به کم توجهی/ بیش فعالی با و بدون اختلال سلوک و کودکان عادی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا از نوع علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه کودکان دارای اختلال کم توجهی / بیش فعالی صرف و یا توأم با اختلال سلوک مشغول به تحصیل در مدارس کودکان استثنایی شهر سنندج و همدان در سال تحصیلی 97-96 و دارای سن 7-12سال بودند. روش نمونه گیری آماری به شیوه در دسترس و حجم نمونه آماری 111 نفر برآورد شد. نمونه پژوهشی شامل سه گروه (هر گروه 37 نفر) بود: کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی با اختلال سلوک هم آیند؛ کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی بدون اختلال سلوک؛ و کودکان عادی. نمونه براساس مصاحبه بالینی و پرسشنامه علائم مرضی کودکان CSI-4 از بین دانش آموزان مدارس مذکور انتخاب شدند و از سه آزمون برو نرو، عملکرد پیوسته، و استروپ استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش نتایج متناقصی یافت شد که در آزمون برو نرو بین گروه های کم توجهی /بیش فعالی و گروه اختلالات کم توجهی/ بیش فعالی همراه با سلوک تفاوت معنی داری یافت نشد اما در نتایج ازمون عملکرد پیوسته که شامل دو بخش در متغیر پاسخ ارائه تنها بین گروه بیش فعال همراه با سلوک در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0=P) و بین گروه بیش فعال در مقایسه با گروه بیش فعال همراه با سلوک و همچنین در گروه بیش فعال در مقایسه با گروه بهنجار تفاوت معنی دار وجود ندارد (05/0P). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که کنترل تکانه طبق ازمون های برو نرو و عملکرد پیوسته بین افراد دارای اختلال کم توجهی/ بیش فعالی و افراد دارای اختلال کم توجهی/ بیش فعالی همراه با سلوک تفاوت معنی داری وجود ندارد اما ازمون استروپ که توجه پایدار را می سنجد نشان داد که توجه افراد دارای اختلال کم توجهی/ بیش فعالی همراه با سلوک بیشتر در پاسخ های همخوان مختل است و در افراد داری کم توجهی/ بیش فعالی پاسخ های ناهمخوان دچار نقص می باشد.