مهدی زمستانی

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، تنظیم هیجان، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی در معلولین جسمی-حرکتی صورت گرفت. روش : روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود در این مطالعه جامعه آماری پژوهش را همه معلولین جسمی-حرکتی شهرستان کامیاران تشکیل دادند. از میان آنها به روش نمونه گیری در دسترس ابتدا 103 نفر که ملاک های لازم را جهت ورود به مطالعه داشتند فهرست شدند و سپس 60 نفر پس از ارزیابی بالینی مجدد و احراز شرایط و تمایل جهت شرکت در پژوهش، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (30 نفر) و یا گروه کنترل (30 نفر) گماشته شدند.. متغیر مستقل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود که در 8 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه افسردگی بک- ویرایش دوم(BDI-II)، پرسشنامه تنظیم هیجان (ERQ)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) ، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF36) و پرسشنامه پذیرش و عمل(AAQ) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: یافته های پزوهش نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی(P< 0/05) ، تنظیم هیجان(< 0/05) بهزیستی روانشناختی(P< 0/05) وکیفیت زندگی(P< 0/05) موثر بوده است. نتایج پیگیری بعد از دو ماه نیز نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در افسردگی، تنظیم هیجان، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی در سطح(P< 0/05 ) تفاوت معنی داری وجود دارد.