مقدمه: اختلال پانیک یکی از اختلالات اضطرابی است که به دلیل هم ابتلایی بالا با سایر اختلالات همچون اضطراب اجتماعی، اگورافوبیا، افسردگی، اضطراب فراگیر و ناتوانی های ناشی از آن همچون کاهش بهره وری در محل کار وابستگی زیاد به دیگران، استفاده زیاد از خدمات پزشکی مورد توجه بوده است. با توجه به مطالب ارائه شده و همچنین به دلیل محدود بودن پژوهش در ایران، مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تنظیم هیجان و علایم اضطرابی بیماران پانیک صورت گرفت. روش پژوهش: در این پژوهش از طرح تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه استفاده شده است. جامعه مورد نظر شامل کلیه بیماران پانیک مراجعه کننده به کلینیک صدیق و مراکز درمانی خصوصی شهر خرم آباد است. گروه نمونه در این پژوهش شامل 5 نفر مبتلا به به اختلال پانیک که از طریق روش نمونه گیری هدفمند از بین جامعه آماری پژوهش، پس از مصاحبه تشخیصی توسط روانپزشک و مصاحبه بالینی ساختار یافته برای تشخیص اختلال های محور یک روانشناس بالینی انتخاب شدند. نمونه پژوهش پس از احراز شرایط پژوهش یعنی ملاک های ورود و خروج این پژوهش وارد فرایند مداخله شدند. درمان فراتشخیصی به مدت 8 جلسه یک ساعته و نیمه به صورت هفتگی به کار گرفته شد. برای تفسیر داده ها از تحلیل نمودار دیداری براساس افتادگی یا برآمدگی و همچنین از شاخص میزان بهبودی و تغییر پایدار استفاده شد. نتایج: پژوهش حاضر نشان دادکه تاثیر درمان فراتشخیصی بر علایم اضطرابی اختلال پانیک، حساسیت اضطرابی، شدت و ضعف اضطراب اساسی، کیفیت زندگی، عاطفه مثبت و منفی و مولفه ی ارزیابی مجدد تنظیم هیجان بیماران مبتلا به پانیک از نظر آماری و بالینی معنادار است ولی در مؤلفه سرکوبگری تنظیم هیجان معنادار نیست. نتیجه گیری: روش درمان فراتشخیصی یکپارچه در کاهش علایم اضطرابی بیماران پانیک، حساسیت اضطرابی، شدت و ضعف اضطراب اساسی، عاطفه منفی و بهبود کیفیت زندگی، مولفه ی ارزیابی مجدد و عاطفه مثبت بیماران از کارایی لازم برخوردار است ولی در مولفه ی سرکوبگری تنظیم هیجان از کارایی لازم برخوردار نیست.
