اهداف: پژوهش حاضر جهت بررسی اولیه ی کارایی هیپنوتراپی شناختی -رفتاری بر اختلال بدشکلی بدن و همچنین افسردگی و ناتوانی این بیماران، انجام شد. مواد و روش ها: بدین منظور، از طرح تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن در شهر سنندج بود. از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و آزمودنی ها پس از اخذ مصاحبه ی تشخیصی و احراز شرایط پژوهش، وارد فرایند درمان شدند. از مقیاس بدشکلی بدن ییل-براون (BDD-YBOCS)، تست افسردگی بک (BDI-II)، مقیاس ناتوانی شیهان (SDS)، پرسشنامه چند محوری بالینی میلون (MCMI-III) و مصاحبه بالینی به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. هیپنوتراپی شناختی-رفتاری به مدت 15 جلسه ی یک و نیم ساعته و به صورت دو جلسه در هفته به کار گرفته شد. برای تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل تک موردی به کمک رسم نمودار و مقایسه میانگین و میانه ی موقعیت ها، استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از این بود که نمرات شرکت کنندگان در بدشکلی بدن، افسردگی و ناتوانی کاهش قابل توجهی یافت. دستاوردهای درمانی در دوره ی پیگیری چهار ماهه نیز هم چنان تداوم یافت. نتیجه گیری: هیپنوتراپی شناختی- رفتاری در بهبود اختلال بدشکلی بدن و همچنین افسردگی و ناتوانی این بیماران از کارایی لازم برخوردار است.
