مقدمه: بدشکلی عضلانی (MD) اشتغال ذهنی با این باور است که بدن فرد به اندازه کافی لاغر و عضلانی نیست و به عنوان یک اختلال تصویر بدن در مردان در نظر گرفته شده است. روش: پژوهش حاضر جهت بررسی میزان شیوع بدشکلی عضلانی در بین ورزشکاران مرد مراجعه کننده به باشگاههای ورزشی شهرستان کرمانشاه و همچنین تعیین میزان ارتباط بین بدشکلی عضلانی با عزت نفس، اختلالات تغذیه ای، اندازه بدن، میزان کمال گرایی و نارضایتی از بدن در ورزشکاران مرد مراجعه کننده به باشگاههای ورزشی شهرستان کرمانشاه انجام شد. این تحقیق از نوع توصیفی – میدانی بود. جامعه ی پژوهش در این تحقیق، کلیه ورزشکاران مرد مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی بدن سازی شهرستان کرمانشاه با دامنه ی سنی بین 18تا 45 سال بودند که با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و بین تمام افراد پرسشنامه توزیع گردید. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه های دموگرافیک، عزت نفس روزنبرگ، نگرش های تغذیه ایی (EAT-26)، مقیاس کمال گرایی چند بعدی (MPS)، اختلال بدشکلی عضلانی (MDDI)، رضایت از ظاهر عضلانی و شاخص توده بدنی می باشد. پس از تکمیل پرسشنامه ها، برای تعیین شاخص اصلی تمایل مرکزی و پراکندگی و همچنین ترسیم نمودار های مختلف از آمار توصیفی و برای پی بردن به صحت و سقم فرضیه های تحقیق و به منظور تجزیه و تحلیل و استخراج نتایج با توجه به اینکه مولفه های پژوهش از توزیع نرمال برخوردار نبودند از آزمون های ناپارامتری همچون ضریب همبستگی اسپیرمن و کای اسکوئر استفاده شد. نتیجه: در پایان مشاهده گردید که میزان شیوع اختلال بدشکلی عضلانی در میان مردان ورزشکار رشته ی پرورش اندام شهر کرمانشاه 9/6 درصد می باشد . همچنین رابطه اختلال بدشکلی عضلانی با عزت نفس معنادار و معکوس، با شاخص توده بدنی و اختلالات تغذیه ای معنادار و مستقیم و با کمالگرایی بدون رابطه می باشد.
