مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت دانشجویی است. این اختلال بر عملکرد علمی آنها در دوران تحصیل و بر عملکرد شغلی آنها در آینده اثرات منفی می گذارد. در همین راستا، متخصصان بهداشت روانی روش های مختلفی را جهت درمان اضطراب اجتماعی پیشنهاد کرده اند. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی و درمان گروهی شناختی-رفتاری برکاهش اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش کار: تحقیق حاضر یک روش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران بودند که 10 درصد این دانشجویان با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. از نمونه مورد نظر 45 نفر که نمره بالایی در پرسشنامه اضطراب اجتماعی داشتند به صورت تصادفی در 3 گروه درمان شناختی-رفتاری، آموزش مهارتهای اجتماعی و گروه گواه قرار گرفتند و داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که در کاهش اضطراب اجتماعی، آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی و درمان گروهی شناختی- رفتاری نسبت به گروه کنترل موثرترند، ولی بین درمان گروهی شناختی- رفتاری و آموزش مهارتهای اجتماعی تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی و درمان گروهی شناختی-رفتاری هر دو بر کاهش علایم اضطراب اجتماعی در دانشجویان تاثیر دارند. با توجه به اینکه اضطراب اجتماعی می تواند زمینه ساز بروز و تشدید سایر اختلالات روانی باشد و نیز به دلیل تاثیر منفی آن بر عملکرد تحصیلی دانشجویان در محیط دانشگاه و بعدها در محیط کار، می توان با این گونه آموش ها در جهت پیشبرد اهداف تحصیلی، شغلی و برقراری ارتباطات موثر و موفقیت های بیشتر گامی مفید برداشت.
