مهدی زمستانی

پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه‌ی چهار کارکرد اجرایی حل مسئله، انعطاف‌پذیری شناختی، بازداری و حافظه کاری بین افراد دارای اهمال‌کاری فعال، منفعل و افراد غیر اهمال‌کار، با روش‌شناسی کمی و با شیوه علی مقایسه‌ای انجام شد. به‌منظور بررسی مسئله پژوهشی، در مجموع 177 دانشجو در سه گروه اهمال‌کار فعال (59=n)، اهمال‌کار منفعل (59=n) و غیر اهمال‌کار (59=n) مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. در سنجش متغیرهای پژوهش از دو پرسش‌نامه اهمال‌کاری تاکمن و پرسش‌نامه اهمال‌کاری فعال برای سنجش اهمال‌کاری منفعل و فعال و نیز از چهار آزمون نرم‌افزاری برج لندن، برو/نرو، دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین و n-back به ترتیب برای سنجش متغیرهای حل مسئله، بازداری، انعطاف‌پذیری شناختی و حافظه کاری استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. تحلیل نتایج به‌دست‌آمده با روش تحلیل واریانس چندمتغیره نمایانگر وجود تفاوت معنادار بین سه گروه مقایسه‌ای پژوهش در مؤلفه حل مسئله (0/0=, P14/13=F) و مؤلفه انعطاف‌پذیری شناختی (04/0=, P 27/3=F) و عدم وجود تفاوت معنادار در مؤلفه‌های بازداری (15/0=, P91/1=F) و حافظه کاری (38/0=, P 96/0=F) بود. نتایج این مطالعه نشانگر ارتباط کارکردهای اجرایی حل مسئله و انعطاف‌پذیری شناختی با بروز رفتارهای اهمال‌کارانه و نمود متفاوت این دو در حالت‌های مختلف اهمال‌کاری می‌باشد. این نتایج می‌تواند در یافتن زمینه‌های شناختی اهمال‌کاری و تمرکز بر آن‌ها برای بهبود اهمال‌کاری ناسازگارانه و همچنین برجسته‌کردن رفتارهای اهمال‌کارانه سازنده و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی و سلامت روان افراد مؤثر باشد.