مهدی زمستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی و تنظیم هیجان در ارتباط بین مشکلات رفتاری عاطفی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری و هوش هیجانی و حساسیت به طرد با انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری در مراکز جامع سنجش، آموزش، توانبخشی و مداخله بهنگام رشدی تربیتی استان کرمانشاه در سال تحصیلی 1402-1403بود که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 282 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده از پرسشنامه مشکلات رفتاری عاطفی (EBPS)، پرسشنامه هوش هیجانی (EQ)، پرسشنامه حساسیت به طرد (RSQ )، پرسش نامه تنظیم هیجان (ERQ) و پرسشنامه خودکارآمدی (SEQ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از میانگین، انحراف معیار، همبستگی در نرم افزار SPSS-24 و مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخه 8/8 استفاده گردید. نتایج نشان داد هوش هیجانی از طریق راهبردهای ارزیابی مجدد و سرکوبی و خودکارآمدی بر مشکلات رفتاری عاطفی در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری اثر غیر مستقیم داشت. همچنین نتایج نشان داد حساسیت به طرد از طریق راهبردهای ارزیابی مجدد و سرکوبی و خودکارآمدی بر مشکلات رفتاری عاطفی در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری اثر غیر مستقیم داشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود در زمینه طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی و ارتقای بهداشت روانی دانش‌آموزان با ناتوانی‌های یادگیری به اهمیت متغیرهایی همچون؛ هوش هیجانی، تنظیم هیجان، خودکارآمدی و حساسیت به طرد توجه ویژه‌ای شود.