مهدی زمستانی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف برسی ارتباط بین بدرفتاری‌های دوران کودکی و اعتیاد به اینترنت در دانشجویان با تعیین نقش واسطه‌ای سبک‌های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شهر مشهد بود که از بین آنها نمونه‌ای 497 نفری به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل تست اعتیاد به اینترنت (IAT)، پرسشنامه آسیب‌های دوران کودکی-نسخه کوتاه (CTQ-SF)، مقیاس تجدیدنظر شده سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (RASS)، پرسشنامه راهبردهای مقابله (CISS) بود. داده ها با روش همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سوءرفتار دوران کودکی و اعتیاد به اینترنت در دانشجویان همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. نتایج بوت استراب حاکی از آن بود که از بین سبک‌های دلبستگی، سبک دلبستگی اجتنابی و از بین راهبردهای مقابله‌ای، راهبرد اجتنابی و مسئله‌مدار می‌تواند نقش میانجی مثبت و معنی‌داری را در ارتباط بین بدرفتاری‌های دوران کودکی و اعتیاد به اینترنت ایفا نماید. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت دوره حساس کودکی و تأثیرات ماندگار تجارب آسیب‌زا بر شکل‌گیری سبک‌های دلبستگی ناایمن و تبعات بعدی آن در بزرگسالی همچون استفاده از راهبردهای مقابله‌ای ناکارآمد مانند استفادۀ آسیب‌زا از اینترنت جهت کنار آمدن با احساسات ناخوشایند ناشی از آسیب‌های دوران کودکی، نتایج این مطالعه می‎تواند در جهت آگاه‌سازی والدین از طریق برنامه های آموزشی تلویحات کاربردی به همراه باشد.