این پژوهش با هدف بررسی تأثیر القای هیجان منفی (خشم) بر تصمیم گیری پرخطر در افراد مضطرب و غیر مضطرب انجام شد. تحقیقات قبلی نشان می دهد اضطراب بالا با ریسک گریزی مرتبط است، اما تأثیر احساسات منفی بر تصمیم گیری ریسکی همراه با اضطراب را بررسی نکرده است. در این آزمایش از روش پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی استفاده شده است به این صورت که ابتدا آزمودنی ها پرسشنامه های اختلال اضطراب بک و اختلال اضطراب فراگیر را پر کرده سپس در صورتی که نمره آن ها برای شرکت در آزمایش مناسب می بود مورد مصاحبه قرار می گرفتند، پس از انجام مصاحبه برای سنجش ریسک پذیری ایشان از آزمون قمار آیوا استفاده می شد و سپس به آن ها مجموعه تصاویر القای هیجان (IAPS) برای القای هیجان خشم نشان داده و دوباره از ایشان آزمون ریسک پذیری با استفاده از نرم افزار آیوا به عمل می آمد. در پایان نیز دوباره از آزمودنی ها درخواست می شد که فرم های اختلال اضطراب را پر کنند. جامعه آماری این پژوهش همه ی دانشجویان 18 تا 45 سال در همه ی مقاطع تحصیلی دانشگاه کردستان که در سال1399-1400 مشغول به تحصیل بودند، می باشد. تعداد افراد شرکت کننده در آزمایش 228 نفر بوده که پس از بررسی نمره های اضطراب پرسشنامه ها ی اضطراب بک و فراگیر و انجام مصاحبه با آن ها 30 نفر نمونه اضطرابی و 30 نفر نمونه غیر اضطرابی آقا و خانم آنتخاب شدند برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون هایt تک گروهی و ANCOVA استفاده شده است نتایج تحقیق حاصل از آن بود که: ریسک پذیری پس از القای هیجان خشم در دو گروه اضطرابی و غیر اضطرابی در سطح اطمینان99درصد دارای تفاوت معناداری است به این صورت که در گروه اضطرابی پس از القای هیجان ریسک پذیری به صورت معنا داری کاهش می یابد در حالی که در گروه غیر اضطرابی ریسک پذیری افزایش می یابد.در واقع می توان نتیجه گرفت القای هیجان منفی باعث کاهش سطح ریسک پذیری در افراد دچار اختلال اضطراب می شود.
