مهدی زمستانی

هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه میان مشکلات خواب و افکار خودکشی است. این پژوهش، با در نظر گرفتن نقش میانجی تعداد سه متغیر فراتشخیصی عدم تحمل پریشانی، اجتناب تجربه ای، و بدتنظیمی هیجان در میان دانشجویان دانشگاه های سطح استان کردستان در سال 1400-1399 و با روش پژوهشی کمی از نوع همبستگی انجام شد. روش: جهت دستیابی به اهداف پژوهشی تعداد 679 نفر شامل 451 زن و 228 مرد با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها با رعایت شرایط اخلاقی، از پرسشنامه های کیفیت خواب پترزبورگ (PSQI)، افکار خودکشی بک (BSSI)، تحمل آشفتگی (DTS)، نسخه دوم پذیرش و عمل (AAQ-II)، و دشواری در تنظیم هیجان (DERS) استفاده شد. داده های به دست آمده به دقت بررسی شدند و با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS ورژن 23 و AMOS ورژن 26 از طریق روش مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحلیل ها نشان داد که میان مشکلات خواب و افکار خودکشی با نقش واسطه ای متغیرهای عدم تحمل پریشانی و بدتنظیمی هیجان رابطه ی غیرمستقیم معنادارβ=0.187) و 002.0(P= وجود دارد. با این حال اثری از نقش متغیر اجتناب تجربه ای در این رابطه مشاهده نشد. نتیجه گیری: طبق یافته ها مشکلات خواب با تغییر در سطوح هر کدام از متغیرهای عدم تحمل پریشانی و بدتنظیمی هیجان می تواند به طور غیرمستقیم بر نرخ شیوع افکار خودکشی در دانشجویان اثرگذار باشد.