هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس عدم تحمل ابهام در کودکان ایرانی و در جمعیت بالینی و غیربالینی بوده است. روش : شرکت کنندگان در این پژوهش شامل 346 نفر از کودکان و نوجوانان 8 تا 18 سال ایرانی به همراه والدین بودند که از این بین تعداد 67 نفر به عنوان نمونه بالینی از مراکز روانشناسی و تعداد 279 نفر نیز از مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان سطح شهرستان سنندج به عنوان نمونه غیربالینی انتخاب شدند. یافته ها: از میان داده های گزارش شده از سوی شرکت کنندگان و والدین آن ها، تحلیل عاملی تأییدی از نسخه کوتاه 12 آیتمی IUSC حمایت کرده و دو عامل همبسته (آینده نگر / بازدارنده) را مورد تأیید قرار دادند. همچنین، قابلیت اطمینان این پرسشنامه با بازآزمایی چهار هفته ای نشان دهنده اعتبار بالای این ابزار جهت سنجش عدم تحمل ابهام در جمعیت های بالینی و غیربالینی در هر دو فرم کودک و والد است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر، خصوصیات روانسنجی نسخه فارسی مقیاس IUSC-12 را نشان داده و قابلیت اطمینان و اعتبار بالای این ابزار را برای استفاده از آن در فرهنگ های غیر غربی را فراهم می کند. نهایتاً، یافته ها از نظر پیامدهای ارزیابی، درمان، مطالعه اضطراب و اختلالات درونی سازی در کودکان و نوجوانان ایرانی مورد بحث قرار گرفته است.
