اگرچه پژوهش در حوزه معماری دوره سلجوقی جایگاه ویژه ای را در میان مطالعات محققین هنر و معماری اسلامی به خود اختصاص داده است لیکن، عمده تحقیقات پژوهشگران این دوره بر مطالعه آثار معماری اواخر سده پنجم و سده ششم هجری متمرکز گردیده است و توجه بایسته ای به معماری و اقدامات عمرانی اوایل حکومت سلجوقی نشده است. در پژوهش حاضر تلاش گردیده است تا بر اساس منابع مکتوب تاریخ سلجوقیان اعم از تواریخ عمومی و محلی، سفرنامه ها و کتب شرح حال و تراجم و طبقات علما و متون مذهبی سیر اقدامات عمرانی و آثار معماری احداث شده در عهد طغرل و آلپ ارسلان (429 -465 ه.ق) مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. بررسی اطلاعات مربوط به معماری در متون مکتوب مرتبط با این دوره بیانگر این نکته است که تفاوت چندانی بین عصر سلاطین نخستین سلجوقی و دوره های میانی و پایانی فرمانروایی این سلسله از حیث شمارآثار بناشده مشاهده نمی شود و تنها تخریب این آثار طی حوادث تاریخی دوره های بعد نظیر حمله اقوام غز، تهاجمات مغولان و اختلافات و نزاع های مذهبی موجبات مهجور ماندن این دوره از تاریخ معماری عصر سلجوقیان را فراهم آورده است. خاصه اینکه عمده آثار این دوران در مناطقی نظیر خراسان، ناحیه ری و عراق عرب بنا گردیده اند که به دلیل حملات خارجی و درگیری ها و کشمکش های مذهبی، دستخوش تخریب و ویرانی گردیده اند.
