از آنجا که انسان در دنیای معاصر توام درگیر با بحران های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی است، توجه به عوامل معنا ساز راهی است برای پیوند انسان با محیط پیرامون خود، که این پیوند به هر میزان محکم تر باشد ارتباط او با محیط بیشتر و در نتیجه حس تعلق او به مکان نیز بیشتر خواهد بود، که این حس تعلق به مکان موجب حس رضایتمندی او از محیط مورد استفاده خود می شود. و این حس رضایت انسان را به مسیری هدایت می کند که در جهت پایدار نگاه داشتن محیط پیرامون مورد استفاده خود تلاش بیشتری از خود نشان دهد. در این راستا محیط های شهری به منظور اینکه تصویری واضح در ساکنانشان ایجاد کنند، ضروری است که این مکان را برایشان فراهم سازند، که نیاز مند این هستند که ایشان را قادر سازند تا اجزای آن محیط را به آسانی شناسایی کنند و آنهارا در ذهن خود در قالبی به هم پیوسته به یکدیگر ارتباط دهند. برای این منظور استفاده از علم نشانه شناسی می تواند نقش موثری در معنا بخشی به محیط های انسان ساخت و جهت دهی به انسان در محیط اطراف خود ایفا کند. هدف از این پژوهش مشخص ساختن ویژگی های نشانه های شهری و معماری در نقشه های ادراکی شهروندان و نیز در اذهان مردم به منظور خوانایی بیشتر، اهمیت فراوانی دارند. از این طریق می توان اهمیت این نشانه ها را با وضوح بیشتری برای طراحان بیان نمود. در این این پژوهش کوشش شده است تا با روشی توصیفی – تحلیلی به شناسایی و ارزیابی انواع نشانه هایی که کاربران از آنها برای شکل دهی به نقشه ادراکی شان استفاده می کنند بپردازد.
