فضاهای عمومی شهری با حضور انسان و فعالیت اوست که معنا می یابند و بیشتر از آن که دارای نقشی کالبدی باشند به دلیل ایجاد تعاملات اجتماعی میان شهروندان واجد اهمیت هستند. فضاهای عمومی یک شهر از تحولات اجتماعی- اقتصادی موجود در زمان خود اثر می پذیرند و دارای نمودهای متفاوتی در شهر می باشند. این نوشتار درصدد بررسی تحولات فضاهای عمومی در شهر سنندج – به عنوان شهری که از ویژگی ها و پتانسیل های خاص طبیعی و فرهنگی برخوردار است- در یک سده اخیر می باشد. در نگارش این مقاله از روش مطالعه اسنادی و میدانی استفاده گردیده و علاوه بر بررسی مهمترین منابع مرتبط با ابعاد گوناگون فضاهای عمومی، فضاهای شهری سنندج با توجه به تحول شیوه زندگی مردم از گذشته تا حال مورد ارزیابی و دسته بندی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که علی رغم برخی تقلیدهای سطحی و مداخلات نامناسب انجام گرفته در فضاهای عمومی سنندج که سبب افت کیفیت شدید آنها گردیده است، به جهت شاخصه های استخوانبندی کالبدی و ویژگیهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی این شهر، امکان اصلاح و باززنده سازی این عرصه های همگانی که در نهایت می تواند به سرزندگی بیشتر زندگی شهری بیانجامد، وجود دارد.
