این مطالعه با هدف شناسایی عوامل موثر در ارتقای آموزش طراحی مجتمعهای زیستی تلاش می نماید تا عوامل مختلفی که می تواند آموزش طراحهی مجتمعهای زیستی را ارتقاء دهد شناسایی نماید . جهت دستیابی به این هدف از 6 گروه از جوامع مرتبط با موضوع یعنی اساتید درس طراحی معماری ، اساتید دروس مرتبط با معماری ، معماران دست اندر کار طراحی مسکن، دانشجویانی که درس را گذرانده و در دفاتر مهندسی مشغول به کار شده اند ، دانشجویان کارشناسی معماری که در حال گذراندن درس می باشند و دانشجویان کارشناسی ارشد معماری با گرایش مسکن نظرخواهی به عمل آمده است. این مطالعه از حیث هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات توصیفی و از شاخه پیمایشی است . جهت جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است . نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که توجه به آموزش ترکیبی همگرا (استاد و شاگردی) و واگرا (مدرن) ، توجه به دروس مرتبط و پیش نیاز طراحی ، انسجام و انتقال یادگیری در امر آموزش طراحی مسکن ، اعتقاد به ماهیت بین رشته ای بودن معماری و بکارگیری علوم مرتبط ، توجه بیشتر به خلاقیت و بکارگیری روشهای خلاقانه در کارگاه طرح معماری 5 ، مفید بودن ارتباط با معماران تجربی در امر آموزش طراحی مسکن ، در نظر گرفتن ارزشهای فرهنگی ، ملی و دینی در امر طراحی مسکن ، دخیل دادن بهره بردار در طراحی بوسیله مشارکت فکری و ارتباط سیستماتیک با دفاتر و مهندسان حرفه ای به زعم جامعه هدف از مهمترین عوامل موثر در ارتقای آموزش طراحی مجتمعهای زیستی می باشد.
