امروزه اساساً فضای شهری بعدی اجتماعی از تعریف فضای صرف شناخته می شود و از طرف دیگر همه انسان ها موجودات اجتماعی هستند و در تعامل با دیگران هویت می یابند و زندگی اجتماعی خود را شکل می دهند. مهم ترین بخش از فضا های شهری، فضا های عمومی هستند، که این فضا ها نقش بسیار مهمی در برقراری تعاملات اجتماعی دارند. فضای عمومی در شهر ها، نیاز ذاتی شهروندان به برقراری روابط اجتماعی را فراهم می آورند. بنابراین ضرورت شناخت مؤلفه های تأثیر گذار بر کیفیت فضا های شهری به منظور پاسخگویی به نیاز های شهروندان در راستای ارتقاء حضور و سطح تعاملات اجتماعی آن ها بیش از پیش مهم جلوه می نماید. فضا های عمومی در شهر ها به عنوان بستری برای انجام فعالیت مردم باید دارای هویت و سرزندگی باشند. احساس آرامش خاطر، نشاط و وجود حس سرزندگی یکی از نیاز های روحی انسان و مهم ترین شاخص کیفیت فضاست. یک فضای شهری سرزنده عبارت است فضایی که در آن تعداد قابل توجهی از افراد مختلف (به لحاظ سن و جنس) در گستره زمانی وسیعی از روز که فعالیت هایشان عمدتاً به شکل انتخابی یا اجتماعی است، حضور دارند. پژوهش حاضر به صورت توصیفی _ تحلیلی و با استفاده از روش ترکیبی کمی _ کیفی انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از اسناد و مدارک و از طریق مطالعات دقیق کتابخانه ای، پرسشنامه و برداشت های میدانی جمع آوری شده است. هدف از این پژوهش تبیین رابطه بین سرزندگی و تعاملات اجتماعی در فضا های عمومی شهری است و این که چگونه فضا های عمومی شهری می توانند سبب ارتقاء سرزندگی و تعاملات اجتماعی شوند،که با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش با مد نظر قرار دادن مؤلفه های سرزندگی و تعاملات اجتماعی می توان به یک فضای عمومی سرزنده دست یافت.
