ژئومورفوسایت ها، از جمله مفاهیم جدیدی با ارزش های علمی، اکولوژیکی، فرهنگی و اقتصادی هستند که در ترکیب با مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی توانمندی های قابل توجهی در شکل گیری گردشگری پایدار عرضه می کنند. در این مقاله، قابلیت های گردشگری دریاچه زریوار با استفاده از روش پریرا و با هدف توان سنجی و توسعه نگرش زیست محیطی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس هدف و مدل، عیار ژئومورفولوژیکی ژئومورفوسایت مورد نظر، از مجموع ارزش علمی و مکمل حاصل شد و عیار مدیریتی، از مجموع ارزش محافظتی و ارزش استفاده حاصل شده است. نتایج نشان داد که ژئومورفوسایت موردنظر با امتیاز 3/12 از شرایط نسبتاً مطلوبی و متوسطی از نظر گردشگری برخوردار است. در این بین امتیاز عیار مدیریتی که مولفه ها و پارامترهای انسانی را شامل می شود، از عیار ژئومورفولوژیکی که بیشتر پارامترهای طبیعی و علمی را در بردارد، پایین تر بر آورد شد که بیانگر آن است که در صورت عدم رعایت مسایل زیست محیطی و مدیریتی ژئوسایت زریوار به سمت مرز شکنندگی اکوسیستم در حال حرکت است و مواجه با یک روند کاهشی زیست محیطی است و مطالعات و شواهد میدانی نیز گویای این مساله، متاثر از فرایند گردشگری و سایر فعل و انفعالات انسانی است.
