پژوهش مذکور ارزیابی ژئومورفوتوریسمی شهرستان سردشت با رویکرد سیستمی بود. شهرستان سردشت یکی از مناطق کردنشین واقع در استان آذربایجان غربی است که به لحاظ شاخص های اقتصادی و نیز توسعه نسبت به سایر نقاط استان شرایط مناسبی ندارد و مسائل اجتماعی همچون بیکاری، مهاجرت و نیز کولبری به واسطه مرزی بودن قابل توجه است. بنابراین شناسایی پتانسیل های محیطی و به ویژه پتانسیل های گردشگری به عنوان یکی از مسیرهای شتاب دهندگی حل مسائل مطرح شده قابل توجه است. بنابراین در این پژوهش به ارزیابی ئوتوریسمی شهرستان سردشت پرداخته شد. با توجه به ماهیت کاربردی پژوهش از دو روش GAM و M-GAM استفاده گردید. روش GAM بر مبنای نظر کارشناسان و روشM-GAM نیز بر مبنای نظر بازدیدکنندگان است تا بر مبنای آنها امکان تحلیل سیستمی- مقایسه ای برقرار گردد. در این مسیر از نظرات 15 کارشناس آشنا با جوامع محلی و مقصد و نیز 15 بازدیدکننده ژئومورفوسایت برای 27 پارامتر موجود در هر مدل استفاده گردید. نتایج بر مبنای مدل GAM نشان داد که ژئومورفوسایت های آبشار شلماش، ژئوسایت جنگلی میرآباد، بیوران و چشمه گراوان به ترتیب بالاترین جایگاه را گرفته و بر مبنای ماتریس و نمودار ویژه GAM غالبا در زون Z22 و Z32 قرار گرفتند. نتایج ارزیابی با مدل M-GAM نیز نشان داد که ژئومورفوسایت های جنگلی میرآباد، گراوان، بیوران، شلماش و رودخانه زاب(محدوده دشت کلوی) بالاترین جایگاه را دارند و بر اساس ماتریس ویژه M-GAM در زون Z21 و Z22 قرار گرفتند. نتایج نهایی و کلی پژوهش نشان داد که عیار مدیریتی نسبت به عیار طبیعی و علمی در جایگاه پایین تری قرار دارد و ژئومورفوسایت ها کمتر در معرض توسعه و به ویژه با رویکرد پایداری قرار گرفته اند. بنابراین ژئومورفوسایت های شاخص بر مبنای نتایج ترکیبی قابلیت برندسازی را دارند و ژئومورفوسایت های با جایگاه پایین تر با توجه به توان طبیعی بالا برای توسعه فعالیت در حوزه آموزشی و تخصصی مناسب هستند. در نهایت ارزیابی عیارهای ژئوسایت های 14 گانه این پژوهش نشان داد توسعه سطح دسترسی و به ویژه نهایی کردن پروژه جاده بوکان- سردشت همراه با افزایش مراکز خدماتی و به ویژه اقامتگاههای بوم- گردشگری مسیر مناسب و ضروری توسعه سردشت از طریق فرایند ژئوتوریسم است که در نهایت منجر به افزایش سطح اشتغال و نیز حل مسائل اقتصادی- اجتماعی از جمله کولبری شده و بر رفاه منطقه و نیز سطح امنیت می افزاید.
