در بیشتر آییننامههای طراحی لرزهای ساختمانها، از جمله استاندارد 2800 ایران، حداکثر شتاب مبنای طراحی بر اساس رویکرد خطر یکنواخت تعیین میشود. با این حال، روند جدید در بهروزرسانی آییننامههای لرزهای بر اتخاذ رویکرد مبتنی بر ریسک تأکید دارد که به شتاب مبنای طراحی مبتنی بر ریسک هدف شناخته میشود. مطالعات نشان میدهد طراحی سازهها بر اساس شاخصهای خطر لرزهای یکنواخت، منجر به احتمال خرابی متفاوت سازهها در یک منطقه میشود و خطرهای لرزهای یکسانی برای آنها تضمین نمیکند. ازاینرو، استفاده از زمینلرزههایی با دوره بازگشت مشخص برای طراحی سازهها، ریسک خرابی متفاوتی ایجاد میکند، حتی اگر این سازهها برای یک زمینلرزه طراحی شده باشند. این موضوع ضرورت استفاده از رویکرد ریسک هدف را برای بهروزرسانی آییننامههای لرزهای برجسته میسازد. یکی از مراحل کلیدی در تخمین خطر لرزهای مبتنی بر ریسک هدف، برآورد دقیق پارامترهای توابع شکنندگی سازههای مهندسی است. در این پژوهش، برای دستهای از سیستمهای سازهای مورد استفاده در طراحی ساختمانها، پارامترهای توابع شکنندگی تخمین زده شده است. بدین منظور، ۱۰ سازه بتنآرمه با سیستم قاب خمشی متوسط، طراحیشده بر اساس آییننامه بارگذاری لرزهای ایران، مورد مطالعه قرار گرفتهاند. برای استخراج پارامترهای توابع شکنندگی، از تحلیلهای دینامیکی تاریخچه زمانی با استفاده از نرمافزار تحلیلی برای مجموعهای از رکوردهای پالسدار و بدون پالس استفاده شده است. در این مطالعه، اثر شتاب مبنای طراحی، تأثیرات پالس و پریود سازه ها(تغییرات مدلسازی در ارتفاع و عرض دهانهها) بر پارامترهای منحنی شکنندگی بررسی شده است. از آنجا که در تحلیل خطر لرزهای مبتنی بر ریسک هدف، منحنیهای شکنندگی با استفاده از پارامتر انحراف معیار سیستمهای سازهای (β) تعیین میشوند، تمرکز اصلی پژوهش بر تخمین این پارامتر بوده است. یافتهها نشان میدهد که مقدار β در توابع شکنندگی، با تغییر شتاب مبنای طراحی، تقریباً ثابت باقی میماند که این امر تأییدی بر پیشنهاد آییننامههای لرزهای مبنی بر ارائه یک مقدار انحراف معیار ثابت برای تمامی مناطق لرزهخیز است. همچنین، تأثیر پالس رکوردها بر β ناچیز بوده، اما این پارامتر به دوره تناوب سازه حساس است؛ بهگونهای که در سازههایی با دوره تناوب بالا، β مقادیر بیشتری به خود میگیرد. در این پایان نامه، جهت بررسی اثرات پارامتر β محاسبهشده بر شاخص خطر لرزهای مبتنی بر ریسک هدف، سه سایت مختلف در شهر سنندج مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این ارزیابیها نشان میدهد تغییرات β در دوره تناوبهای کوتاه (کمتر از 5/0 ثانیه) قابلتوجهتر است و بر طیف شتاب منطقه اثرگذاری بیشتری دارد.
