محمد رستمی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین قربانی سایبری و احساس تنهایی با نقش میانجی گر سبک دل‌بستگی و ویژگی‌های شخصیتی در دانش‌آموزان متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در دوره متوسطه دوم شهر اهواز سال تحصیلی 1402-1401 است که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و به‌تناسب کل جامعه آماری 350 دانش‌آموز انتخاب گردید. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه تجربه قلدری – قربانی سایبری آنتیادو و همکاران (2016)، پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران (1980)، پرسشنامه سبک دل‌بستگی کولینز ورید (1990)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو مک کری و کاستا (1989) استفاده‌شده است. داده‌ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم‌افزار آماری (نسخه 25) و Amos (نسخه 25) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین قربانی سایبری با احساس تنهایی رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. بین قربانی سایبری با سبک دل‌بستگی ایمن رابطه‌ی منفی و بین قربانی سایبری با سبک دل‌بستگی اجتنابی و سبک دل‌بستگی اضطرابی رابطه مثبتی وجود دارد. بین قربانی سایبری با روان‌رنجورخویی و باوجدان بودن رابطه‌ی مثبت وجود دارد؛ همچنین بین قربانی سایبری با برون‌گرایی و گشودگی به تجربه رابطه‌ی منفی وجود دارد. سبک دل‌بستگی ایمن (281/0-=β)، سبک دل‌بستگی اجتنابی (399/0=β) و سبک دل‌بستگی دوسوگرا – اضطرابی (593/0=β) در بین قربانی سایبری و احساس تنهایی و همچنین ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی (743/0=β)، روان‌رنجورخویی (254/0=β)، گشودگی (896/0=β)، توافق پذیری (570/0=β) و باوجدان بودن (279/0=β) در بین قربانی سایبری و احساس تنهایی نقش میانجیگری دارند.