محمد رستمی

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش رابطه کمال‌گرایی و استرس انتظارات تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی با نقش میانجیگر خود پنداره و شایستگی اجتماعی در دانش آموزان تیز هوش بود. مطالعه حاضر با طرح توصیفی از نوع همبستگی و مدل معادلات ساختاری بروی دانش آموزان تیز هوش استان قم به تعداد 256 (168 پسر 88 دختر) انجام شد. روش نمونه گیری به روش در دسترس بود. ابزارهایی که توسط دانش آموزان تکمیل شد شامل مقیاس‌های کمال گرایی اهواز، اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم، استرس انتظارات تحصیلی، خودپنداره راجرز، ادراک شایستگی هارتر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای Spss-25و Amos-24 و برای بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی اسپیرمن و برای بررسی نقش میانجگری متغیرها از روش معادلات ساختاری به روش بوت استرپ استفاده شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که بین کمال‌گرایی و اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری (31/0= β،001/0P >) وجود دارد، استرس انتظارات تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی (03/0= β،809/0P >) و شایستگی اجتماعی رابطه معناداری (021/0= β،825/0P >) ندارد. استرس انتظارات تحصیلی با خودپنداره رابطه منفی و معناداری (38/0= β،001/0P >) دارد، کمال‌گرایی با خودپنداره رابطه منفی و معناداری (576/0= β،001/0P >) دارد، کمال‌گرایی با شایستگی اجتماعی رابطه منفی و معناداری (686/0= β،001/0P >) دارد، خودپنداره با اهمالکاری تحصیلی رابطه منفی و معناداری (523/0= β،001/0P >) دارد، شایستگی اجتماعی با اهمالکاری تحصیلی رابطه معناداری (063/0= β،529/0P >) ندارد. در رابطه کمال‌گرایی با اهمالکاری تحصیلی نقش میانجی گری خودپنداره تائید (30/0= β،001/0P >) می‌شود، در رابطه کمال‌گرایی با اهمالکاری تحصیلی (043/0= β،537/0P >) و در رابطه استرس انتظارات تحصیلی بر اهمالکاری تحصیلی نقش میانجی گری شایستگی اجتماعی تائید (001/0= β،913/0P >) نمی‌شود، در رابطه استرس انتظارات تحصیلی بر اهمالکاری تحصیلی نقش میانجی گری خودپنداره تائید (20/0= β،004/0P >) می‌شود. با توجه به این یافته‌ها می‌توان به نقش مهم این متغیرها و آثار روانشناختی آنها بر دانش آموزان تیز هوش اشاره کرد و در برنامه‌های آموزشی چه مربوط به کار مشاوران و چه مربود به کار مربیان مورد توجه قرار داد.