محمد رستمی

مقدمه و هدف: ثبات جزء مهمی از موفقیت در زندگی است و با نتایج مثبت بسیاری از جمله خودکارآمدی عمومی، رضایت تحصیلی، ادامه تحصیل و عاطفه مثبت در بین نوجوانان و جوانان مرتبط است. هدف از مطالعه حاضر تعیین روایی و اعتبار نسخه فارسی مقیاس ثبات تحصیلی در دانش آموزان ایرانی بود. روش: مطالعه حاضر یک مطالعه روان سنجی و از نوع مقطعی است. این پژوهش برروی نمونه ای به حجم 414 نفراز دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان مسجدسلیمان در سال تحصیلی 1401 -1402 انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ثبات تحصیلی (2019)، مقیاس ثبات کلی (2009)، مقیاس ارزیابی اهمال‌کاری تحصیلی دانش آموز (1984) و مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان (2001) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزارهای SPSS-22 و AMOS-24 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج بدست آمده از تحلیل عاملی تأییدی، ساختار تک عاملی نسخه فارسی ثبات تحصیلی را تایید کرد. به صورت کلی، نسخه فارسی مقیاس ثبات تحصیلی ویژگی‌های روان سنجی قابل قبول و نسبتاً قوی را از نظر روایی محتوایی (79/0 < CVI و 62/0 < CVR)، روایی همگرا با ثبات کلی (446/0 r=، 01/0 p˂) و رضایت از زندگی (524/0 r=، 01/0 p˂) و روایی واگرا با اهمال‌کاری تحصیلی (586/0- r=، 01/0 p˂) و همسانی درونی (۹۰۵/0= a) نشان داد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که نسخه فارسی مقیاس ثبات یک ابزار روا و پایا برای ارزیابی ثبات در دانش آموزان ایرانی است که می‌تواند در موقعیت‌های پژوهشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.