محمد رستمی

زمینه و هدف: سالمندان اگرچه میزان بالایی از خودکشی را دارند، اما افکار خودکشی خود را کمتر به صورت مستقیم و یا خود به خود بیان می کنند از این رو استفاده از ابزارهای غربالگری با هدف شناسایی سالمندان دارای افکار خودکشی ضروریست. هدف پژوهش حاضر روا سازی و اعتبار یابی نسخه فارسی مقیاس افکار خودکشی سالمندی در سالمندان ایرانی می باشد.روش: مطالعه حاضر یک مطالعه روانسنجی و از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش را سالمندان ساکن جامعه و ساکن آسایشگاه شهر تهران در سال 1398 تشکیل میدهند. 159 نفر به روش نمونه گیری چند مرحله (ساکن جامعه، (n=116 و در دسترس (ساکن آسایشگاه، (n =43 انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس افکار خودکشی سالمندی، مقیاس افسردگی سالمندان، پرسشنامه رضایت از زندگی و مقیاس افکار خودکشی بک استفاده شد. برای بررسی روایی مقیاس افکار خودکشی سالمندی، از روایی صوری، محتوا، همگرا و واگرا استفاده شد و پایایی نیز با دو روش بررسی همسانی درونی (آلفای کرونباخ) و بازآزمایی (دو هفته، (=n 30 محاسبه گردید.یافته ها: به صورت کلی، نسخه فارسی مقیاس افکار خودکشی سالمندی و زیرمقیاس هایش ویژگیهای روانسنجی قابل قبول و نسبتا قوی را از نظر اعتبار بازآزمایی icc=0/85) ، (p 0/00، روایی همگرا با افسردگی(r=0/449 ، (p 0/01، افکار خودکشی بک(0/676 r=، (p 0/01 و روایی واگرا با رضایت از زندگی(r= -0/300 ، (p 0/01 نشان داد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دهنده ویژگی های روانسنجی کافی و مناسب مقیاس افکار خودکشی سالمندی در سالمندان ایرانی می باشد. براساس یافته های این مطالعه پیشنهاد می شود از مقیاس افکار خودکشی سالمندی به منظور شناسایی و افزایش درک خطر خودکشی به عنوان هدف اولیه و کاهش خطر خودکشی در سالمندان به عنوان هدف ثانویه در پژوهش ها به کار گرفته شود.