هدف این پژوهش، تعیین نقش شفقت به خود در رفتارهـای پرخطـر دانشـجویان مـیباشـد. در یـک بررسـی توصیفی از نوع همبستگی، 170) 273دختر و 103پسر( دانشجو به شیوه نمونهگیری خوشهای چند مرحلـهای در پژوهش شرکت نمودند و به پرسشنامههای شفقت بـه خـود )نـف، (2009و پرسشـنامه رفتارهـای پرخطـر بررسی ملی رفتارهای پرخطر دانشجویان آمریکا) (NCHRBS نسخه 2007پاسـخ دادنـد. تحلیـل داده هـا بـا استفاده از آزمون تی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت. نتایج نشان داد که شفقت به خود رابطه منفی و معنیداری با رفتارهای پرخطر دارد ) .(p= 0/00قضاوت درباره خود- به عنوان یکی از سه بعد شفقت به خود- بیشترین تأثیر رگرسیونی را در کاهش رفتارهای پرخطر دارد. درمجموع، مؤلفههای شفقت به خود تواماً 12/7درصد از واریانس رفتارهای پر خطر را تبیین میکنند. براساس دادههای به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شفقت به خود جوانان به عنوان یکی از عوامل افـزایش دهنـده سلامت روان سبب کاهش رفتارهای پرخطر میشود. بنابراین میتواند در امـر پیشـگیری از رفتارهـای پرخطـر اهمیت بالایی داشته باشد.
