1403/09/01
محمد رضائی

محمد رضائی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 0000-0002-0619-2846
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 16639269700
دانشکده: دانشکده مهندسی
نشانی: دانشگاه کردستان - دانشکده مهندسی - گروه معدن
تلفن: 087-33660073

مشخصات پژوهش

عنوان
ارزیابی پارامترهای تأثیر گذار بر خردایش سنگ با استفاده از خوشه بندی فازی
نوع پژوهش
مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها
انفجار معادن روباز، خردایش سنگ، تئوری مجموعه فازی، رگرسیون چند متغیره
سال 1395
پژوهشگران محمد رضائی

چکیده

در آتشباری معادن روباز از خردایش سنگ به عنوان شاخصی برای ارزیابی نتیجه انفجار استفاده می شود. میزان خردایش مورد نظر و اندازه قطعات سنگ ناشی از انفجار به خصوصیات تجهیزات فرآیندهای بعدی مانند ماشین آلات باربری و بارگیری، سنگ شکن ها، تجهیزات کارخانه فرآوری و ... بستگی دارد. بنابراین، خردایش سنگ می تواند تأثیر مستقیم بر هزینه های عملیات پایین دستی و در نتیجه هزینه نهایی تولید داشته باشد. قطر چال مهمترین پارامتر مؤثر بر میزان خردایش سنگ است که بر سایر پارامترهای الگوی حفاری هم تأثیر می گذارد. روابط موجود برای تخمین پارامترهای انفجار غالباً به صورت تجربی هستند که در آنها تأثیر هم زمان پارامترهای مؤثر نادیده گرفته می شود. در این تحقیق، از تئوری مجموعه های فازی و مدل آماری رگرسیون چند متغیره برای تعیین خردایش و ارزیابی پارامترهای تأثیرگذار بر آن استفاده شده است. برای طراحی و ارزیابی مدل ها، از داده های آتشباری معدن مس سونگون استفاده شده است. به منظور تعیین پارامترهای تأثیر گذار بر خردایش، قطر، عمق و تعداد چال، اضافه حفاری، فاصله داری چال ها و ضخامت بار سنگ به عنوان متغیرهای ورودی در نظر گرفته شد. با استفاده از خوشه بندی فازی مشخص گردید که از میان متغیرهای مذکور، چهار پارامتر قطر چال، عمق چال، فاصله داری چال ها و ضخامت بار سنگ بر خردایش سنگ تأثیرگذارند. بنابراین، پارامترهای فوق به عنوان متغیرهای ورودی در مدل های پیشنهادی در نظر گرفته شد. با استفاده از مدل فازی، تأثیر هم زمان پارامترهای ورودی بر خردایش سنگ در قالب چند قاعده «اگر-آنگاه» برای عملیات انفجار معدن مس سونگون ارائه شده است که می تواند در شرایط مشابه هم قابل کاربرد باشد. با استفاده از این قوانین می توان پارامترهای آتشباری را به گونه ای انتخاب نمود که خردایش مطلوب بدست آید. در پایان، مقایسه نتایج حاصل از مدل های فازی و آماری نشان داد که مدل فازی دارای دقت بیشتر بوده و به واقعیت نزدیک تر است.