محمد رزم کبیر

در پژوهش حاضر داده های 14030، 6215، 3588 و 6140 رأس بره از نژادهای بلوچی، ایران بلک، ماکوئی و زندی برای برآورد ضریب همخونی و اثرات آن بر صفت زنده مانی استفاده شد. تعداد رکوردهای مورد استفاده برای آنالیز صفت زنده مانی در نژادهای فوق به ترتیب 10793، 4826، 3588 و 6140 بودند. جمعیت همخون در نژاد بلوچی، ایران بلک، ماکوئی و زندی به ترتیب 63/17، 25/58، 88/4 و 32/36 درصد از جمعیت کل را تشکیل دادند. میانگین ضریب همخونی کل جمعیت و جمعیت همخون در نژاد بلوچی به ترتیب 66/0 و 73/3 درصد، در نژاد ایران بلک به ترتیب 59/4 و 90/7 درصد، در نژاد ماکوئی به ترتیب 25/0 و 86/4 درصد و در نژاد زندی به ترتیب 22/1 و 61/3 درصد بودند. میانگین زنده مانی در نژادهای بلـوچی، ایـران بلـک، ماکوئی و زندی به ترتیب 11/89، 44/84، 40/90 و 37/87 درصد برآورد شد. میانگین ضریب همخونی در سالهای مورد مطالعه برای هر چهـار نـژاد روند افزایشی داشت. تجزیه و تحلیل اثر همخونی بر صفت زندمانی با روش حداکثر درستنمایی محدود شده با استفاده از 12مدل حیوانی انجام گرفت. ضریب تابعیت زنده مانی از همخونی در نژادهای بلـوچی، ایـران بلـک، مـاکوئی و زنـدی بـا بهتـرین مـدل بـه ترتیـب 11/0±26/0-، 11/0±35/0-، 82/1±25/0- و 20/0±04/0- درصد برآورد شد، که این ضرایب برای نژادهای بلوچی و ایران بلک از نظر آماری معنی دار بوده ولی برای نژادهای زندی و ماکوئی معنی دار نبود. در نتیجه به منظور جلوگیری از افزایش اثرات زیان آور ناشی از همخونی باید با حذف آمیزشهای خویشاوندی بسیار نزدیـک و افزایش آمیزشهای دور، همخونی را در این گله ها مدیریت کرد.