محمد رزم کبیر

در این پژوهش از اطلاعات شجره 10649 راس بره نژاد گوسفند مغانی که طی سال های 1374 تا 1388 از مرکز پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی واقع در جعفرآباد مغان جمع آوری شده بود، برای برآورد ضریب همخونی و ارزیابی اثر آن بر صفات قبل از شیرگیری با در نظر گرفتن ضریب همخونی در مدل به عنوان متغیر کمکی استفاده شد. میانگین ضرایب همخونی کل جمعیت 51/0 درصد و جمعیت همخون که 29 درصد کل حیوانات شجره را شامل می شدند، 74/1 درصد بود. حداقل و حداکثر ضریب همخونی به ترتیب 0 و13/28 درصد بود. میانگین ضریب همخونی کل جمعیت و جمعیت همخون برای حیوانات دارای رکورد وزن تولد به ترتیب 68/0 و 73/1 درصد و برای حیوانات دارای رکورد وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه تا شیرگیری (ADG) و نسبت کلیبر به ترتیب 64/0 و 89/1 درصد بود. افزایش ضریب همخونی در هر سال 027/0 درصد بود که از نظر آماری معنی دار نبود (05/0P >). تجزیه و تحلیل اثر همخونی بر صفات مورد نظر با روش حداکثر درستنمایی محدود شده (REML) با استفاده از 12 مدل حیوانی انجام شد. مناسب ترین مدل با استفاده از معیار آکایک تعیین شد. ضریب تابعیت وزن تولد، وزن شیرگیری، ADG و نسبت کلیبر از ضریب همخونی به ترتیب 000/0±004/0- و 005/0±068/0- کیلوگرم، 076/0±852/0- گرم و 006/0±063/0 و از نظر آماری معنی دار بودند (01/0P <).