در این مقاله یک سلول خورشیدی نیمه‌شفاف پروسکایتی، با جایگزینی اتصال پشتی فلزی یک سلول خورشیدی متداول پروسکایتی با یک ماده رسانای شفاف، طراحی و مدل‌سازی شده است. در ادامه از سه ماده مختلف ITO، IZO و IOH به‌عنوان ماده اتصال پشتی و با اعمال نور آلبدو به منظور دستیابی به بالاترین بازدهی تبدیل انرژی استفاده شد و نتایج به‌دست‌آمده با یکدیگر مقایسه شدند. در این میان، ماده IOH منجر به بیشترین بازدهی می‌شود. در پایان مشاهده شد که در سلول خورشیدی نیمه شفاف با استفاده از IOH به عنوان اتصال پشتی و اعمال نور به هر دو سمت، و با افزودن لایه های ضد انعکاس با ضخامت 100 نانومتر به اتصال جلوئی و 80 نانومتر به اتصال پشتی، بازدهی از %21/18 به %69/19 افزایش می‌یابد.
