عنصر شخصیت یکی از عناصر مهم و اساسی در ادبیات داستانی است که نویسنده از طریق آن اندیشه ها و عواطف خود را به نمایش می گذارد. رمان «اصل و فصل» سحر خلیفه از جمله رمان هایی است که حضور شخصیت در آن بسیار پررنگ است و نویسنده برای معرفی شخصیت های آن از هر دو شیوه ی شخصیت پردازی مستقیم و غیرمستقیم استفاده کرده است. در شیوه ی مستقیم، خلیفه از دو روش استفاده می کند؛ در مورد شخصیت های اصلی، او خود به معرفی آن ها می پردازد. اما در مورد شخصیت های فرعی از زاویه ی دید شخصیت های اصلی و فرعی استفاده کرده و به این شیوه آن ها را معرفی می کند. این شیوه ی شخصیت پردازی، شخصیت را واقعی تر به تصویر می کشد که به طور قطع دارای تأثیر بیشتری می باشد. نویسنده در شیوه ی غیر مستقیم از تکنیک های مختلفی استفاده کرده و از طریق رفتار، توصیف حالات روحی و روانی، محیط، نامگذاری، گفت و گو و تک گویی درونی خواننده را با شخصیت های رمانش آشنا ساخته است. نویسنده در این رمان از شخصیت پردازی به ویژه شخصیت پردازی غیرمستقیم برای تقویت ساختار اثر و انتقال بهتر معنا، بهره برده است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و شیوه ی تحلیل محتوا، شیوه های شخصیت پردازی در رمان «اصل و فصل» سحر خلیفه را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که در این رمان شخصیت پردازی غیرمستقیم کاربرد بیشتری نسبت به شخصیت پردازی مستقیم دارد و از میان تکنیک های مختلف شخصیت پردازی غیرمستقیم هم سه شیوه ی گفت و گو، توصیف احساسات و عواطف و نامگذاری به ترتیب بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده است.
