آشکارسازی و بررسی تغییرات کاربری اراضی از جمله ابزارهای مدیریت منابع طبیعی و ارزیابی تغییرات اکوسیستم، به شمار می آید. تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش سطح جنگل و پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل با تلفیق روش های تصمیم گیری چند معیاره مکانی (تحلیل سلسله مراتبی و فازی) و سیستم اطلاعات جغرافیایی در جنگل های باغان شهرستان مریوان واقع در زاگرس شمالی با مساحت 05/2686 هکتار انجام شده است. به منظور تهیه نقشه تغییرات کاهش گستره جنگل طی سال های 1989 تا 2011 از تصاویر سنجنده TM ماهواره لندست استفاده شد. سپس معیارهای مؤثر بر کاهش گستره جنگل از جمله فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از مناطق زراعتی و باغی، فاصله از جاده ها، فاصله از آبراهه ها، شیب، جهت و ارتفاع در این تحقیق وارد شدند. سپس با ترکیب نظرهای کارشناسان، انجام مقایسه های زوجی در فرایند تحلیل سلسله مراتبی و هم چنین استفاده از متغیرهای کلامی هفت گانه در روش فازی وزن نهایی هر کدام از معیارها استخراج شد. پس از تهیه نقشه های مربوط به هر یک از معیارها، این نقشه ها با استفاده از روش تبدیل مقیاس خطی به نقشه های معیار استاندار شده وزنی تبدیل شدند. نهایتاٌ با روی هم گذاری کلیه نقشه های معیارها نقشه پهنه بندی مناطق مستعد وقوع تخریب در پنج طبقه با خطر بسیار زیاد، خطر زیاد، خطر متوسط، خطر کم و بی خطر در دو روش تحلیل سلسله مراتبی و فازی تهیه و استخراج شد. نتایج ارزیابی صحت نقشه های پهنه بندی نشان داد که در روش تحلیل سلسله مراتبی 54/81 درصد و در اعداد قطعی شده، کمینه، میانه و بیشینه فازی به ترتیب 70/78، 78/79، 70/78 و 31/78 درصد از مناطقی که مورد تخریب قرار گرفته اند در نقشه های پهنه بندی حاصله در مناطق با خطر بسیار زیاد و خطر زیاد قرار دارند. این میزان صحت، کارایی روش های تحلیل سلسله مراتبی و فازی در پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل را مورد تأیید قرار می دهد.
