مهتاب پیرباوقار

امروزه پیشرفتهای سریع مدلسازی مکانی به طور قابل توجهی امکان شبیهسازی الگوهای مکانی تغییرات کاربری اراضی را به وجود آورده است. این مطالعه به بررسی مدل رگرسیون لجستیک ( LR ) در پیش بینی گسترش مناطق مسکونی در بخش غربی شهرستان مریوان، بااستفاده از سنجش از دور و GIS میپردازد. تصاویر سنجنده های TM لندست 5 سال 1368، ETM+ لندست 7 سال 1379 و TM لندست 5 سال 1390 به دو طبقه مناطق مسکونی (اعم از شهر، روستا و زیرساختهای مربوطه) و دیگر کاربری های(جنگل، کشاورزی و دریاچه) طبقه بندی شد . متغییرهای متنوع مکانی؛ ارتفاع، شیب، جهت، فاصله از جادهها، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از شهر و کاربری زمین به عنوان متغییرهای تاثیرگذار بر گسترش مناطق مسکونی مدنظر قرار گرفتند. با استفاده از رگرسیون لجستیک نقشه پتانسیل گسترش مناطق مسکونی سال 1390 تهیه و در نهایت نقشه تغییرات کاربری مسکونی سال 1390 از طریق عملکرد زنجیره مارکوف پیش-بینی شد. صحت نقشه پیش بینی شده با استفاده از شاخص صحت کلی و معیار کاپا ارزیابی شد. نتایج آشکارسازی تغییرات نشان داد که سطح مناطق مسکونی در طول دوره های 1368-1379 و 1379-1390، به ترتیب دارای نرخ رشد 09/31 و 54/42 هکتار در سال می باشد. در طی دوره 1368-1390، گستره مناطق شهری تقریبا 74/2 برابر شده است. مقایسه نقشه شبیه سازی شده حاصل از مدل رگرسیون لجستیک با نقشه واقعی سال 1390، سطح مناسبی از توافق بین این دو نقشه را نشان داد. صحت کلی و شاخص کاپا به ترتیب برابر با 025/97%، 73/0 بود که نشان از عملکرد مناسب مدل رگرسیون لجستیک میباشد. Rapid advances in geospatial models have made it increasingly possible to simulate spatial patterns for land use change. The present work was carried out to evaluate the potential of a logistic regression (LR) to forecasting urban land-use changes in north-west of iran (Marivan), using a geographic information system (GIS) and remote sensing (RS). Landsat images dated 3949, 6000 and 6033 were classified in order to generate digital Land use maps. The images were classified into two classes including built-up area and non- built-up. Transition Potential Map of built-up area in 6033 was created by logistic regression (LR) model, and finally the expansi