هدف: در دنیای امروزی که ارتباطات بسییار نزدیک به هم شده است، تعداد تراکنشهای دیجیتال به سرعت در حال افدایش اسیت و تعداد بسییار زیادی از سییستم های عامل دیجیتال به کار رفته در دستگاههای دیجیتالی به انجام این معاملات کم میکنند. در حالی که دیدگاه حاکم بر ارتقای سیستمهای پرداخت دیجیتال شییامل ایرای کارا، کم هدینه، و انتقال ایمن ارزش میباشد، در این پژوهش یک گام به عقب برمیگردیم تا این موضوع را مورد بررسیی قرار دهیم که هرگونه ارتباطات اجتماعی میتواند در معاملات دیجیتال تعبیه شیود و اینهه با تمرکز بر انتقال ارزش، ممکن است فررت های تعاملات ایتماعی در معاملات دیجیتال از دست برود. روش: رویهرد این پهوهش با اسیتفاده از ادبیات گسترده مفاهیم، ماالعات تجربی پیشین حوزه مربوط به ارزهای دیجیتال را انجام شده است. نتیجه: یافتههای پهوهش نشییان میدهند که ارزهای دیجیتال و سیییسییتمهای مرتبط با آن میتوانند در ارتقای شییفافیت و نظارت در حسیابداری کم کرده و همننین می توانند در تسریع انجام حسابرسی و دقت آن نقشی موثر ایفا کنند. از طرفی دیگر، سیستمهای آینده که به نیازهای کاربران خود تویه میکنند، فررییتهایی را ارائه خواهند داد که فراتر از تفهرات محدود فعلی میشود که اکنون تنها معاوب به پرداختهای سریعتر و خدمات ارزانتر است.
