محدودیت مالی موضوع مورد توجه شرکت ها است و شرکت ها در راستای رفع محدودیت مالی تلاش می کنند. محدودیت مالی با کاهش دسترسی به وجوه مورد نیاز سرمایه گذاری، می تواند مانع اتخاذ تصمیمات بهینه در زمینه سرمایه گذاری شده و منجر به از بین رفتن فرصت های سرمایه گذاری بنگاه شود. قطعا واکنش مناسب شرکت ها در مواجه شدن با محدودیت مالی می تواند در پیشگیری از این آثار منفی مؤثر باشند. از این رو بررسی عواملی که باعث ایجاد محدودیت مالی می-شوند می توانند در تصمیم گیری مناسب به هنگام مواجه با محدودیت مالی مفید باشند. عوامل مختلفی بر محدودیت مالی تأثیر می گذارند. این پژوهش به بررسی اثر اصطکاک های بازار بر محدودیت مالی با تأکید بر ارتباطات سیاسی و حاکمیت شرکتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد 159 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389-1395 به روش نمونه گیری حذف سیستماتیک انتخاب و در مجموع 1113 سال – شرکت جهت انجام تحلیل در نظر گرفته شده است. به منظور بررسی روابط بین متغیرها از رگرسیون چند متغیره و به منظور برازش الگوی رگرسیون از روش حداقل مربعات معمولی استفاده گردید. هم چنین جهت آزمون فرضیه ها از روش داده های ترکیبی استفاده شد. برای محاسبه اصطکاک های بازار از دو معیار عدم تقارن اطلاعاتی و نرخ گردش سهام، و برای محاسبه حاکمیت شرکتی سه معیار وجود سهامداران نهادی، وجود کمیته حسابرسی و استقلال اعضای هیئت مدیره استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که بین اصطکاک های بازار و محدودیت مالی رابطه معناداری وجود دارد. وجود ارتباطات سیاسی بر رابطه بین نرخ گردش سهام و محدودیت مالی مؤثر است اما بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و محدودیت مالی تأثیری ندارد. وجود سهامداران نهادی نیز بر رابطه بین نرخ گردش سهام و محدودیت مالی مؤثر نیست اما بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و محدودیت مالی مؤثر است. وجود کمیته حسابرسی بر رابطه بین نرخ گردش سهام و محدودیت مالی مؤثر نیست اما بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و محدودیت مالی تأثیر دارد و استقلال اعضای هیئت مدیره بر رابطه بین نرخ گردش سهام و محدودیت مالی و همچنین بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و محدودیت مالی نیز تأثیری ندارد.
