در این پژوهش رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و عدم تقارن اطلاعاتی در شرایط متفاوت ریسکی و علاقه سرمایه گذاران بررسی شده است. برای اندازه-گیری کیفیت گزارشگری مالی از مدل کازنیک و برای سنجش عدم تقارن اطلاعاتی از دو مدل شکاف دامنه قیمت پیشنهادی خریدو فروش (گسترش) و حجم معاملات (حجم) و برای سنجش ریسک شرکتها از مفهوم سطح تکنولوژی، بهره گرفته شده است. تعداد خرید و فروش سهامداران نهادی به عنوان نماینده علاقه سرمایه گذاران به تجزیه و تحلیل گزارشات شرکتها، در نظر گرفته شده است. برای آزمون فرضیه ها، تعداد 102 شرکت که صورتهای مالی حسابرسی شده آنها طی سالهای 88 تا پایان 92 در دسترس بوده به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد رابطه معنادار و معکوسی بین کیفیت گزارشگری مالی و عدم تقارن اطلاعاتی بر اساس گسترش وجود دارد. ولی بین کیفیت گزارشگری مالی و عدم تقارن اطلاعاتی بر اساس حجم رابطه معناداری یافت نشد. همچنین تاثیر متغیرهای ریسک و علاقه سرمایه گذاران، بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و عدم تقارن اطلاعاتی، مشاهده نگردید.
