هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ارائه مجدد صورت های مالی و ریسک اختیاری و ذاتی به عنوان نمادهای ریسک اطلاعاتی است. در این پژوهش تعداد 111 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 1831 الی 1831 با استفاده از رگرسیون زمانی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که ارائه مجدد صورت های مالی ناشی از حساب های اصلی با ریسک اختیاری رابطه معناداری دارد. همچنین ارائه مجدد توسط حسابرس و دفعات تکرار ارائه مجدد نیز ارتباط معناداری با ریسک اطلاعاتی دارد که همه این تغییرات موجب تغییر در هزینه سرمایه شرکت نیز می شود و همچنین ریسک اختیاری و ذاتی شرکت هایی که صورت های مالی خود را ارائه مجدد می نمایند موجب افزایش ریسک اطلاعاتی شرکت های بدون تجدید ارائه در صنایع مشابه می شوند که نشان از اثر انتقال اطلاعاتی دارد.
