پدیده ی هموارسازی سود بطور بالقوه می تواند در رفتار استفاده کنندگان از صورت های مالی مؤثر واقع گردد. بسیاری از سرمایه گذاران سرمایه گذاری در شرکت هایی که از یک روند ثابت سودآوری برخوردارند را ترجیح می دهند. همچنین سرمایه گذران به سمت شرکتهایی تمایل دارند که ریسک کمتری داشته و متناسب با آن بازده مناسبی نیز داشته باشند و معتقدند شرکت هایی که سودهای پرنوسان گزارش می کنند، نسبت به شرکت هایی که سودهای هموار گزارش می کنند، دارای ریسک بیشتری هستند. از آنجایی که ریسک بازار یک شرکت با نوسانات بازده سهام آن اندازه گیری شده و قیمت سهام نیز به نحوی با سود هر سهم شرکت در ارتباط است لذا شرکتها تمایل دارند با کاهش نوسانات در سود هر سهم باعث کاهش نوسانات در بازده گردیده و در نهایت تصور سرمایه گذاران و اعتباردهندگان را از ریسک شرکت تحت تأثیر قرار دهند. لذا اقدام به هموارسازی سود می کنند تا از این طریق باعث ایجاد جریان ثابت رشد سود گزارش شده گردند. اگرچه پدیده هموارسازی سود در دهه های اخیر به طور گسترده ای در ادبیات حسابداری و مالی بررسی شده است، اما تاثیر اطلاعاتی آن بر ریسک سهام چندان شناخته شده نیست. تئوری عدم ثبات رویه ، بیان می کند که نوسان زیاد سود شرکت ها، ریسک سرمایه گذاری در این شرکت ها را افزایش می دهد و شرکت های دارای سود هموارتر دارای ریسک کمتری هستند. در این نوشتار، مفهوم هموارسازی سود و تاثیر آن بر ریسک سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفت. از بررسی های انجام شده می توان نتیجه گرفت که عوامل مؤثر بر رفتار هموارسازی سود از جمله اندازه شرکت، نسبت نقدینگی بر ریسک سیستماتیک تاثیرگذار است و هموارسازی سود باعث کاهش در ریسک سیستماتیک شرکت ها می شود.
