امروزه بانک ها نقش مهمی در تأمین مالی شرکت ها دارند، تأمین مالی از طریق استقراض بانکی به دلیل صرفه جویی مالیاتی، برای گسترش فعالیت و ادامه حیات شرکت ها ضروری است همین عامل باعث افزایش توجه به مفاد قراردادهای وام می گردد. از این رو هدف از انجام این پژوهش، اثر تعدیل کنندگی مالکیت دولتی و کیفیت افشاء بر رابطه بین اجتناب مالیاتی و قراردادهای وام بانکی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390-1396 می باشد که از آن با استفاده روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، تعداد 125 شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور بررسی روابط بین متغیرها از رگرسیون چند متغیره و به منظور برازش الگوی رگرسیون، از روش حداقل مربعات معمولی و لجستیک و جهت آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیونی مبتنی بر داده های پانلی استفاده شده است. برای سنجش اجتناب مالیاتی از دو معیار نرخ مؤثر مالیات نقدی و تفاوت دفتری مالیات و برای سنجش قراردادهای وام بانکی از مفاد ساختار وام بانکی، هزینه های وام بانکی، وثیقه و ریسک عدم پرداخت وام بانکی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که اجتناب مالیاتی تأثیر مثبت و معناداری بر قراردادهای وام بانکی شرکت ها دارد. اثر کیفیت افشاء بر ارتباط بین اجتناب مالیاتی و قراردادهای وام بانکی بستگی به معیار مورد استفاده برای سنجش اجتناب مالیاتی دارد؛ به طوری که هنگام استفاده از معیار نرخ مؤثر مالیات نقدی، اجتناب از مالیات بر ساختار، هزینه و وثیقه وام بانکی اثر کاهشی دارد، این در حالی است که استفاده از تفاوت دفتری مالیات به عنوان معیار دیگر اجتناب مالیاتی، بر ساختار، هزینه و ریسک عدم پرداخت وام بانکی اثر کاهشی دارد. و مالکیت دولتی نیز بر رابطه بین اجتناب مالیاتی (نرخ مؤثر مالیاتی و تفاوت دفتری مالیات) و قراردادهای وام بانکی (ساختار وام بانکی، هزینه های وام بانکی، وثیقه و ریسک عدم پرداخت وام بانکی) اثر کاهشی دارد.
