چکیده مقاله حاضر بر مبنای نظریه نقاط مرجع استراتژیک (SRP,S ) ، الگویی را جهت هماهنگی بین استراتژیهای منابع انسانی و ساختار سازمانی و تأثیر آن بر عملکرد سازمانی ارائه می دهد . در ادبیات تئوریهای مدیریت می توان سه الگوی هماهنگی را شناسایی کرد : الگوی عقلایی(منطقی) ، الگوی طبیعی(فزاینده) و الگوی همه جانبه (نقاط مرجع استراتژیک) . در این مقاله پس از مروری بر مبانی فلسفی و منطقی نقاط مرجع استراتژیک دو نقطه مرجع به عنوان نقاط مرجع اعلم در نظر گرفته شدند که عبارتند از : میزان کنترل ( کم یا شدید ) و کانون توجه ( داخلی و خارجی ) .
