هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) بر انعطاف پذیری شناختی و تصمیم گیری اجتماعی در فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی با گمارش تصادفی آزمودنی ها در گروه های آزمایش، پلاسیبو و کنترل، به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. از بین بازیکنان فوتبال ماهر، نیمه ماهر و مبتدی استان کردستان در بهار سال 1397 تعداد 90 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند(30 نفر ماهر، 30 نفر نیمه ماهر و 30 نفر مبتدی). این افراد به صورت راندوم و کاملا تصادفی به سه گروه آزمایش، پلاسیبو و کنترل که هر گروه شامل 30 نفر بود(10 نفر ماهر، 10 نفر نیمه ماهر و 10 نفر مبتدی)، تقسیم شدند. برای گروه آزمایش به مدت 3 جلسه تحریک آندی به شدت 2 میلی آمپر به مدت 20 دقیقه انجام شد. همچنین برای گروه پلاسیبو نیز به مدت 3 جلسه تحریک آندی به صورت ساختگی (Sham) گذاشته شد. برای گردآوری داده ها از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین گرانت و برگ(1984) و بازی اولتیماتوم استفاده شد. داده-ها با استفاده از کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی گروه آزمایش با دو گروه پلاسیبو و کنترل در انعطاف پذیری شناختی تفاوت معناداری وجود دارد(01/0> P)، اما این تفاوت بین دو گروه پلاسیبو و کنترل معنادار نبود. همچنین، نتایج نشان داد که بین فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی گروه آزمایش با دو گروه پلاسیبو و کنترل در تصمیم گیری اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد(01/0> P)، اما این تفاوت بین دو گروه پلاسیبو و کنترل معنادار نبود. با توجه به نتایج، به نظر می رسد که تحریک الکتریکی مستقیم مغز(tDCS) می تواند موجب افزایش انعطاف پذیری شناختی و بهبود تصمیم گیری اجتماعی فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی گردد. لذا، به روانشناسان ورزشی و مربیان پیشنهاد می گردد که از تحریک الکتریکی مستقیم مغز(tDCS) به عنوان یک روش مداخله ای در جهت افزایش انعطاف پذیری شناختی و بهبود تصمیم گیری اجتماعی بازیکنان استفاده شود.
