محمود کوشش صبا

در آزمایش های زیست شناسی مولکولی مربوط به گیاهان، جداسازی و استخراج اسیدهای نوکلئیک با کیفیت و کمیت بالا، امری مهم است. بافتهای گیاه توتفرنگی و خصوصاً بافت تشکیل دهنده میوه آن، غنی از پلی ساکاریدها و ترکیبات پلی فنلی است؛ بنابراین استخراج و جداسازی اسیدهای نوکلئیک از آن دشوار است. در تحقیق حاضر 3 روش استخراج RNA کل شامل روش SDS-PCI ، کیت استخراج RNA کل و روش SDS-EDTA از بافت میوه رسیده توت فرنگی مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت ارزیابی کمیت و خلوص RNA استخراج شده حاصل از این سه روش مذکور، نمونه های استخراج شده به منظور اندازهگیری دو شاخص خلوص نسبت جذب نوری ) 280A / 260 A ( و ) 230 A / 260 A ( در دستگاه نانودراپ قرار داده شدند و همچنین غلظت نمونهها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بهترین نسبت جذبی ) 071 / 0 ± 053 / 2 = 230A / 260 A ( و ) 054 / 0 ± 086 / 2 = 280A / 260 A ( با غلظت RNA کل 032 / 0 ± 25 / 641 در روش SDS-PCI به دست آمد. علاوه بر این، جهت ارزیابی یکپارچگی RNA استخراج شده از ژل الکتروفورز استفاده گردید . نتیجه ژل الکتروفورز شده RNA ، نشان دهنده شفاف بودن باندهای s 28 دو برابر باندهای s 18 در روش SDS-PCI بود. همچنین از بهترین روش استخراج (SDS-PCI) در مقایسه با دو روش دیگر، ساخت cDNA انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که روش SDS-PCI ، روشی آسان، سریع و اقتصادی برای استخراج RNA از بافت میوه توت فرنگی است.